Apps helaas gevonden...

Eigenlijk weet ik niet of dat ik nu blij moet zijn of teleurgesteld. Maar recent heb ik apps gevonden die precies dat doen wat ik in dit project doe. Voor Android heb je de app Glaserde. Kijk maar in deze link. Voor de iPhone ziet hij er mooier uit. Hier het hij Transparent Earth. Beide apps doen precies datgene wat mijn app (in Excel) doet. Het bepaalt de locatie en geeft op het scherm de weergave van de andere kant van de wereld als je er doorheen kijkt. Deze veranderd dus als je de kijkrichting en -hoek van je device veranderd.

Tja, ben ik nou blij of niet? Eigenlijk jammer dat ik nou net niet die eerste ben die het uitbrengt. Maar aan de andere kant vind ik het wel leuk dat er ook anderen zijn die precies mijn gedachte hadden… Maar goed, dit is alleen nog maar de app. De EarthBowl heb ik nog nergens gezien. En die ga ik hoe dan ook een keer maken!!

De Terminator of dag-nacht grens

Toen ik laatst in mijn prototype stond vroeg ik me af waar het nu precies dag is en waar is het nacht. En hoe ziet dat er uit in mijn EarthBowl. Logisch dat je daarvoor een dag in het jaar moet kiezen en een tijdstip op de dag.

Ik ben gaan zoeken naar een algoritme. Al snel kwam ik uit op de site van AstronomieAntwoorden. Op nr. 23 staat daar de formule om de terminator te berekenen. De terminator, de grens tussen dag en nacht, wordt berekent tot op een nauwkeurigheid van ongeveer 1 graad. Hij wordt berekend in latlons, precies dat wat ik nodig heb. Deze latlons kan ik door mijn algoritme halen, en vervolgens heb ik de terminator in kijkrichting en kijkhoek, mijn dimensies voor de EarthBowl.

Hieronder zie je een filmpje. Hier zie je de positie van de terminator bekeken vanuit Rotterdam voor elk uur vanaf 0.00 uur GMT. Het totale filmpje bevat 36 frames, en omvat 24 uur.  Het is berekend voor 13 Mei. Voor alle duidelijkheid, de afbeelding van de EarthBowl heb ik hier als het ware platgedrukt naar een cirkel. Vanuit het middenpunt (de antipode van Rotterdam) is naar boven het noorden, naar rechts het oosten, het zuiden dus naar onder en het westen naar links. In het centrum van de cirkel is de kijkhoek 90 graden naar beneden. Deze verloopt lineair naar de horizontale kijkhoek. Deze punten liggen dus op de rand van de cirkel.

Wat kan je zien? Het begint met een lichtcirkel in de richting van het Noorden. Je ziet dat de noordpool in het daglicht zit en de zuidpool, daar is het donker. In de volgende frames zie je dat de lichtcirkel zich naar het oosten begeeft, hij wordt breder en hij gaat richting de rand van de EarthBowl. Tussen frame 6 en 7 (4 uur GMT, Rotterdam 6 uur) slaat hij om, Rotterdam komt in het daglicht, de hele rand van de EarthBowl komt in één keer in het licht. Nu zie je de donkere helft van de aarde als een ‘cirkel’. Nu nog afgeplat en breed, maar 10 frames later mooi als een cirkel met het centrum in het noorden. De noordpool is overigens al de hele tijd in het belichte deel van de aarde, de zuidpool ligt continu in het donkere deel. Tussen frame 28 en 29 (21 uur in Rotterdam) zie je dat de donkere cirkel weer omslaat. Rotterdam komt in de nacht, de hele rand van de EarthBowl wordt ineens zwart. De afgeplatte verlichtte cirkel beweegt vanuit het westen naar het noorden en wordt weer meer een mooie cirkel.

Nog een mooi detail is als je frame 0 en frame 36 apart bekijkt, dan zie je dat de terminator een heel klein ietsje meer naar het noorden is verplaatst. Een groter deel rond de noordpool komt 24 uur in het daglicht, en een groter deel rond de zuidpool komt 24 uur in het donker te liggen. Logisch, want het zijn berekeningen voor 13 mei. De dagen in het Noorden lengen en zijn het langst op 21 juni als het zomer wordt.

na 1 dag
De verschuiving van de terminator naar het noorden na één dag.

Op 21 maart en 21 september (start van de lente en herfst) ligt de terminator precies tussen de noord- en zuidpool, de zon staat nu loodrecht boven de evenaar.

21mrt
De terminator op 21 mrt, precies over de polen heen

EXPO

[wpdevart_like_box profile_id=”” connections=”6″ width=”300″ height=”550″ header=”0″ locale=”en_US”]Het is zo ver. Op zondag 10 mei a.s. hou ik mijn eerste EXPO.

In de Graanschuur (Marktveld 6, Nieuw-Beijerland) kan je komen kijken tussen 14 en 17 uur.

Om 15 uur vertelt Marja van den Hurk een West-Afrikaans verhaal over de schepping van de Aarde. Leuk en toepasselijk.

poster

Geef even aan als je van plan bent langs te komen. Dat kan je makkelijk doen door hier een reactie achter te laten. Tot zondag 10 mei!

 

Een open vallende sinaasappel...

Veel mensen hebben nog steeds problemen met mijn concept. Wat is de EarthBowl nu precies? Hoe zit die projectie in elkaar?

Ik heb zelf het idee dat als je in de EarthBowl staat dat je het dan vanzelf ziet. Maar ja, in ben flink vervuild in mijn verwachtingspatroon. Ik leef al jaren met dit concept.

Ik heb het concept nu vormgeven als een openvallende sinaasappel, Stel je voor je bevindt je in het pitje van een sinaasappel. De sinaasappel beweeg je nu zo totdat het pitje zich bovenaan bevind. Vervolgens ga je de sinaasappel insnijden in partjes, en de schil pel je los. Je krijgt dan ongeveer dit.

openvallende sinaappel2

Nu kan je een aantal dingen goed begrijpen. Voor het gemak heb ik er maar even een kom (een halve bol) omgetekend, de EarthBowl.

  1. De plek waar je staat bevind zich dus helemaal op de bovenste rand van de schaal
  2. Op de rand van de schaal is de vertekening het grootst. Deze wordt steeds kleiner als je naar de bodem van de schaal gaat.
  3. Als je in de schaal staat zie je dus de onderkant van de schil, dus je ziet de continenten in spiegelbeeld.

Hoe dan ook, het blijft een fascinerend concept. Maar enkel met woorden is het voor veel mensen moeilijk te bevatten.

 

De azimutale equidistante projectie

Ben ik nou uniek met mijn projectie? Ja, vooralnog zeg ik ja.

Al een paar jaar geleden heb ik intensief mailcontact gehad met Jan Hendrikse, kartograaf. Het grootste probleem in onze conversatie was het verschil in jargon. Zo blijkt voor kartograven een projectie per definitie een projectie op een plat vlak te zijn. En ja, ik ben bezig met een halve bol. Maar Jan heeft mij goed geholpen, meer dan goed geholpen.  Op een gegeven moment heeft hij mij deze projectie geleverd.

PlatecarreeSpiegel52_5

Weliswaar een projectie op een plat vlak, een uitgerolde cylinder. Maar ik kon hem goed gebruiken. Overtekenen in een tekenprogramma, opknippen in geren, verticale stroken. En Top of the World 002deze vervolgens handmatig inklinken tot halve geren, de sinasappelpartjes. Dit heeft mij de basistekening opgeleverd voor mijn lamp. In een halve RVS bol heb ik de tekening gegraveerd. En ja, dit was een grote stap in mijn project.

Recent ben ik zelf natuurlijk aan het rekenen gegaan. Zo heb ik nu de algoritmes om de latlons om te zetten.

Maar ik ben ook verder gaan zoeken. In deze zoektocht kom ik terecht op de azimutale equidistante projectie. Deze was ik al eerder tegen gekomen. Hij staat in de Times, atlas of the World. Alleen, de grens ontbreekt hier. Hij wordt ook wel Postelprojectie genoemd, naar Guillaume Postel.azimutale equidistante projectie

Deze projectie wordt veel gebruikt voor ‘bakkies’. Om via de korte band te kunnen communiceren moet de zender gericht zijn naar de ontvanger. Ook is hij goed bruikbaar voor de luchtvaart om te bepalen hoe je het kortst vanaf een bepaalde plek naar een andere plaatst op de wereld kan vliegen.

Op bijvoorbeeld Ham Stuff vind je een mogelijkheid om de kaart te maken. Deze kaart heeft als eigenschap dat hij uniek is voor de plek waar je bent. In de berekening wordt gebruik gemaakt van de groot cirkel afstand. In het midden van de kaart is de plaats waar je bent. Je kan nu een plaats zoeken, en vervolgens weet je in welke richting (NOZW) je je antenne moet richten. De korte band golven van een bakkie volgen vanzelf de kromming van de aarde.

AzimuthalMap (1)-page-001

Deze kaart lijkt veel op mijn projectie. Maar hij is niet hetzelfde…  In mijn projectie is de standplaats niet in het centrum van de kaart, maar juist in de rand. Daarnaast geef ik een inverse projectie. Immers in mijn projectie kijk je door de wereld heen, en zie je de continenten vanaf de onderkant, gespiegeld dus.  En het belangrijkste verschil, mijn projectie is in een halve bol, en niet op een plat vlak. Ik kan mijn projectie natuurlijk wel in een plat vlak drukken, maar dan heb je net niet mijn kaart.

2015-03-17 13.40.24

Kortom, mijn kaart kan ik benoemen als een halve bol gevormde, antipolaire inverse azimutale equidistante projectie… Het is maar even dat je het weet.

De eerste helft van prototype is af!!

Zo, vandaag de eerste helft van mijn prototype afgerond. Jejeje… Het blijft een niet makkelijke klus, in 3D papiertjes aan elkaar plakken.

2015-03-24 15.35.13

Eerst het frame gemaakt, d.w.z. weer opnieuw opgebouwd. Gelukkig had ik alle buizen goed geletterd, van A t/m W.

2015-03-17 15.43.27

Vorige week heb ik alles kunnen printen. Gelukkig kon ik bij Florentine alles op A0 printen. Had ik eerst 450 facetten voor de halve bol, dat kon ik nu terug brengen naar 81 vlakken die ik plat kon printen. In totaal kon dat op 15 A0-vellen. Bedankt Florentine!!

Thuis alle vlakken uitgesneden en in Nieuw-Beijerland alles weer aan elkaar plakken en in het frame hangen. En nu staat hij er, yeah!

Wel heb ik besloten dat ik nu de andere helft toch ook gelijk ga maken. Ik heb het idee dat als je echt in de EarthBowl staat, dus als je helemaal om je heen kan kijken, dat dan de indruk echt optimaal is.

Kortom, ik kan weer aan de slag om 450 nieuwe facetten te maken: berekenen in Excel, converteren in Veusz, corrigeren en kleuren in OpenOffice Draw, opslaan als PDF, uitprinten, uitsnijden en weer aan elkaar plakken… Ach, je moet er maar zin in hebben.

 

Locatie voor prototype EarthBowl geregeld...

Yep, de stap naar buiten gaan we maken. Deze week heb ik een afspraak gemaakt met Rienk Kievit. Rienk heeft in Nieuw-Beijerland de Graanschuur.

graanschuur

Hierin geeft hij aan met name kunstenaars uit de Hoekse Waard de gelegenheid te exposeren. Wel nu, ook ik mag mijn EarthBowl hier gaan maken. Schitterend!

Deze week heb ik thuis al het frame voor een halve schaal in elkaar gezet. In totaal zit daar ruim 60m PVC-pijp in. Maar in mijn ogen kan hij stabiel genoeg worden.

2015-03-10 17.57.12

Nu ben ik bezig om de prints voor mijn EarthBowl gesponsord kan krijgen. Dat zou helemaal super zijn. Dan kan ik gaan knippen en plakken.

Met Rienk al besproken dat de EarthBowl misschien ook wel buiten kan staan, zou helemaal super zijn. Maar ja, dan moeten de prints wel waterproof zijn.

Kortom, het gaat allemaal lukken. Ik hoop dat ik over een kleine twee weken de helft van de EarthBowl klaar heb. Misschien dat ik gelijk door ga met de andere helft.

Lezers die geïnteresseerd zijn kunnen contact met me opnemen. Dan kunnen we eens gaan kijken… Ik vind het echt superspannend om de EarthBowl in zijn juiste schaal te zien, 3,70m doorsnee en dus 1,85m hoog.

Een stukje rekenwerk

OK, deze blog is ontstaan terwijl de trein al jaren lang aan het rijden is. Al met al heb ik dus best veel te vertellen. Nu een stukje over mijn rekenwerk.

Hoe maak ik nu de kaarten? Als eerste moet je bepalen op welke positie je staat. Dat kan je aangeven in een latitude en longitude (breedtegraad en lengtegraad). Dat samen noem je een latlon. Laten we zeggen dat ik me bevind op latitude Lat_ref en longitude Lon_ref.

Vervolgens heb je een verzameling van coördinaten van de kustlijnen van de continenten op de wereld. Ik gebruik daarvoor de GSHHS database. Dat levert een mooi overzicht op van de kustlijnen.image001

Deze dataset bestaat uit ruim 10.000 punten. Het zijn allemaal polygonen, dus veelhoekige vlakken. Deze punten, coördinaten zijn ook gedefinieerd in latlons.

Naast latlon heb je ook een andere mogelijkheid om een coördinaat vast te leggen. Je neemt dan een eenheidscirkel, met een straal van 1. Dan kan je, met behulp van wat sinussen en cosinussen de latlons omzetten naar een x,y,z-coördinaat. De x-as komt naar je toe, de y-as is naar rechts en de z-as is naar boven.

Nu komt de truc. Ik bevind me dus op de positie Lat_ref, Lon_ref. Als ik nu de hele dataset van de wereld ga roteren op de volgende manier: 180 – Lon_ref om de z-as en daarna alle data rond de y-as over een hoek van 90 – Lat_ref, dan heb ik mezelf als het ware op de Noordpool gezet. Deze rotaties kan je makkelijk uitvoeren met behulp van de 3D-rotatiematrix.

Vervolgens kan je de x,y,z-coördinaten weer omzetten naar de nieuwe latlons.  Deze latlons ga je gebruiken om de kijkrichting en de kijkhoek te bepalen. De kijkrichting is dan gelijk aan 360 – Lon en de kijkhoek gelijk aan Lat/2 + 45.

Zie hier, de hele wereldcoördinaten heb je nu gedefinieerd in een kijkrichting en een kijkhoek. De basis van mijn EarthBowl.

Septimo Cielo en mijn EarthBowl

Misschien een gekke combinatie. Oké Septimo Cielo, de zevende hemel, dat is mijn woonadres. Gewoon waar ik leef. En eerlijk gezegd woon ik in de zevende hemel.

Alles onder me is de wereld. Ik sta op de top van de wereld. Deze fascinatie kreeg ik jaren geleden. Ik ging in de jaren 90 naar Indonesië en ik vroeg me af waar dat nu lag. Natuurlijk onder de evenaar, en eind weg. Maar als ik linea recta naar Indonesië wil wijzen waar moet ik dan heen wijzen?

Snel had ik door dat de hele wereld zich om je heen en onder je bevindt. Eén plaats op de wereld heeft een unieke combinatie met een richting noord-oost-zuid-west en een hoek van horizontaal naar verticaal naar beneden (die noem ik de ViewDirection en ViewAngle).

De hele wereld moet je dus vanuit je standplaats kunnen projecteren op een halve bol! Deze projectie moest en zou ik in de vingers krijgen… en die heb ik! Deze projectie vormt de basis voor mijn EarthBowl en mijn EarthScope. En over deze twee gaat mijn blog.

Al met al ben ik dus al een tijd bezig. Een vliegende start voor de blog. Maar in de loop van de tijd zal ik delen beschrijven. Al mijn gevechten die ik gevoerd heb. En ook alle gevechten die ik nu voer.

Kortom, SeptimoCielo is de plek waar ik ben. De EarthBowl en EarthScope zijn twee uitwerkingen van mijn fascinatie. Mijn fascinatie waar ik nu voor ga!

Mijn fascinatie over de wereld onder me.